Ujawniono: tajny plan Trumpa mający na celu trzymanie Ukrainy w garści. Revealed: Trump’s confidential plan to put Ukraine in a stranglehold

Warunki umowy, która tydzień temu trafiła do biura Wołodymyra Zełenskiego, oznaczają amerykańską kolonizację ekonomiczną Ukrainy na zawsze. Oznacza to ciężar reparacji, których nie da się osiągnąć. Dokument wywołał konsternację i panikę w Kijowie.

The Telegraph uzyskał projekt umowy przeddecyzyjnej, oznaczonej jako „Privileged & Confidential” i datowanej na 7 lutego 2025 r. Stwierdza się w niej, że USA i Ukraina powinny utworzyć wspólny fundusz inwestycyjny, aby zapewnić, że „wrogie strony konfliktu nie odniosą korzyści z odbudowy Ukrainy”.

Umowa obejmuje „wartość ekonomiczną związaną z zasobami Ukrainy”, w tym „zasoby mineralne, zasoby ropy naftowej i gazu, porty, inną infrastrukturę (zgodnie z ustaleniami)”, pozostawiając niejasne, co jeszcze może być objęte. „Umowa ta podlega prawu Nowego Jorku, bez względu na zasady kolizji praw”, stwierdza.

Stany Zjednoczone przejmą 50 proc. powtarzających się przychodów otrzymywanych przez Ukrainę z wydobycia zasobów oraz 50 proc. wartości finansowej „wszystkich nowych licencji wydanych stronom trzecim” na przyszłą monetyzację zasobów. Będzie „zastaw na takich przychodach” na rzecz Stanów Zjednoczonych. „Ta klauzula oznacza 'najpierw zapłać nam, a potem nakarm swoje dzieci'”, powiedziało jedno ze źródeł zbliżonych do negocjacji.

Stanowi, że „dla wszystkich przyszłych licencji, USA będą miały prawo pierwokupu eksportowalnych minerałów”. Waszyngton będzie miał suwerenny immunitet i uzyska niemal całkowitą kontrolę nad większością ukraińskiej gospodarki surowcowej i surowcowej. Fundusz „będzie miał wyłączne prawo do ustalania metody, kryteriów wyboru, warunków i zasad” wszystkich przyszłych licencji i projektów. I tak dalej, w tym duchu. Wydaje się, że zostało to napisane przez prywatnych prawników, a nie przez departamenty stanu lub handlu USA.

Sam prezydent Zełenski zaproponował pomysł przekazania Stanom Zjednoczonym bezpośrednich udziałów w ukraińskich wydobyciu metali ziem rzadkich i minerałów krytycznych podczas wizyty w Trump Tower we wrześniu, mając nadzieję, że ułatwi to dalsze dostawy broni.

Obliczył, że doprowadzi to do tego, że amerykańskie firmy rozpoczną działalność w tym rejonie, tworząc polityczną pułapkę, która powstrzyma Władimira Putina przed ponownym atakiem.

Niektóre zagłębia mineralne znajdują się w pobliżu linii frontu na wschodzie Ukrainy lub na terenach okupowanych przez Rosję. Podkreślił niebezpieczeństwa związane z dopuszczeniem do tego, aby strategiczne rezerwy tytanu, wolframu, uranu, grafitu i pierwiastków ziem rzadkich wpadły w ręce Rosjan. „Jeśli mówimy o umowie, to ją zawrzyjmy, jesteśmy tylko za nią” – powiedział.

Prawdopodobnie nie spodziewał się, że zostanie skonfrontowany z warunkami, które normalnie są nakładane na państwa agresorów pokonane w wojnie. Są one gorsze niż kary finansowe nałożone na Niemcy i Japonię po ich porażce w 1945 r. Oba kraje były ostatecznie odbiorcami netto funduszy od zwycięskich sojuszników.

Nowy Wersal

Gdyby ten projekt został zaakceptowany, żądania Trumpa stanowiłyby większy udział w PKB Ukrainy niż reparacje nałożone na Niemcy na mocy Traktatu Wersalskiego, później zmniejszone na konferencji londyńskiej w 1921 r., oraz na mocy Planu Dawesa z 1924 r. Jednocześnie wydaje się on skłonny całkowicie uwolnić Rosję od odpowiedzialności .

Donald Trump powiedział Fox News, że Ukraina „zasadniczo zgodziła się” przekazać 500 mld dolarów. „Mają niezwykle cenną ziemię pod względem ziem rzadkich, pod względem ropy i gazu, pod względem innych rzeczy” – powiedział.

Ostrzegł, że Ukraina zostanie podana Putinowi na tacy, jeśli odrzuci warunki. „Mogą zawrzeć umowę. Mogą nie zawrzeć umowy. Pewnego dnia mogą być Rosjanami , a pewnego dnia mogą nie być Rosjanami. Ale chcę odzyskać te pieniądze” – powiedział.

Trump powiedział, że Stany Zjednoczone wydały dotychczas 300 mld dolarów na wojnę, dodając, że „głupio” byłoby przekazać więcej. W rzeczywistości pięć pakietów uzgodnionych przez Kongres opiewa łącznie na 175 mld dolarów, z czego 70 mld dolarów wydano w USA na produkcję broni. Część z nich to dotacje humanitarne, ale większość to pieniądze z pożyczki-dzierżawy, które muszą zostać zwrócone.

Republikański senator Lindsey Graham zasugerował na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa w weekend, że żądanie Trumpa było sprytnym podstępem mającym na celu wzmocnienie spadającego poparcia społecznego dla sprawy ukraińskiej. „Może pójść do Amerykanów i powiedzieć: 'Ukraina nie jest ciężarem, jest korzyścią'” – powiedział.

Senator Graham powiedział Europejczykom, aby mocno trzymali się tej idei, ponieważ zmusza ona Waszyngton do obrony przyszłego porozumienia. „Jeśli podpiszemy tę umowę dotyczącą minerałów, Putin jest w kropce, ponieważ Trump będzie bronił umowy” – powiedział.

Ukraińscy urzędnicy musieli ostrożnie przechodzić przez to pole minowe na forum w Monachium, próbując uśmiechać się dzielnie i rozgłaszając nadzieje na umowę o zasobach, jednocześnie twierdząc, że obecny tekst narusza ukraińskie prawo i wymaga przeredagowania. Cóż, rzeczywiście.

Rozmowy o bogactwie zasobów Ukrainy stały się surrealistyczne. Kwota 26 bilionów dolarów jest rzucana na łączne rezerwy mineralne i rezerwy węglowodorów. Sumy są fikcyjne.

Ukraina prawdopodobnie ma największy basen litu w Europie. Ale ceny litu spadły o 88% od pęknięcia bańki w 2022 r. Duże rezerwy są odkrywane na całym świecie. Uważa się, że McDermitt Caldera w Nevadzie jest największym złożem litu na planecie, z 40 mln ton metrycznych, co samo w sobie wystarczy, aby wywindować USA przed Chiny.

Projekt Thacker Pass będzie operacyjny w przyszłym roku. Wartość litu tkwi w przetwórstwie i przemyśle downstream. Nieprzetworzone złoża skalne znajdujące się na Ukrainie są praktycznie bezużyteczne dla USA.

Podobnie jest z pierwiastkami ziem rzadkich. Nie są rzadkie. Firmy górnicze w USA porzuciły ten biznes w latach 90., ponieważ marże zysku były wówczas zbyt niskie. Rząd USA spał za kierownicą i pozwolił na to, budząc się, aby odkryć, że Chiny uzyskały strategiczną kontrolę nad dostawami kluczowych elementów potrzebnych do zaawansowanej broni hi-tech. Ten problem jest rozwiązywany.

Ukraina ma kobalt, ale większość baterii EV używa teraz fosforanu litu i żelaza i nie potrzebuje już kobaltu. Ponadto baterie sodowo-jonowe i oparte na siarce ograniczą przyszły wzrost popytu na lit. Podobnie jak recykling. Można by tak ciągnąć dalej. Historia niedoboru minerałów jest mocno przesadzona.

Jeśli chodzi o gaz łupkowy na Ukrainie, a) część pola Yuzivska znajduje się pod kontrolą Putina, b) złoża w zachodnich Karpatach znajdują się w skomplikowanej geologii z wysokimi kosztami wierceń, co powoduje wycofanie się Chevronu, podobnie jak miało to miejsce w Polsce. Ukraina ma większy potencjał jako eksporter energii elektrycznej do Europy z odnawialnych źródeł energii i ekspansji jądrowej, ale nie to jest tym, co ma na myśli Donald Trump.

Drugie naruszenie Ukrainy

Ukraina nie jest w stanie sprostać jego żądaniu 500 mld dolarów w żadnym sensownym przedziale czasowym, pomijając szerszą kwestię, czy jest honorowe traktowanie kraju ofiary w ten sposób, po tym, jak przez trzy lata utrzymywał linię frontu dla liberalnych demokracji, ponosząc ogromne ofiary. Kto naprawdę ma dług wobec kogo, można zapytać?

„Mój styl zawierania transakcji jest dość prosty i bezpośredni” — mówi Trump w swojej książce The Art of the Deal. „Celuję bardzo wysoko, a potem po prostu naciskam i naciskam, aby uzyskać to, czego chcę”.

W prawdziwym handlu druga strona zazwyczaj może się wycofać. Żądanie Trumpa to żelazna pięść przymusu ze strony neoimperialnej potęgi przeciwko słabszemu państwu, które jest przyparte do muru, a wszystko to dla bonanzy towarowej, która istnieje głównie w głowie Trumpa.

„Często najlepszą umową, jaką możesz zawrzeć, jest umowa, której nie zawrzesz” – powiedział Trump, wygłaszając kolejną ze swoich perełek.

Zełenski nie ma takiego luksusu. Musi wybierać między militarnym naruszeniem Ukrainy przez Putina a ekonomicznym naruszeniem Ukrainy przez jego własnego sojusznika.