|
Hence We are bound, to watch over the flock assiduously, as a vigilant shepherd, with faithful protection and wholesome guidance. We must see attentively to driving away from Christ’s fold those who, in Our time more consciously and balefully than usual, driven by malice and trusting in their own wisdom,rebel against the rule of right Faith and strive to rend the Lord’s seamless robe by corrupting the sense of the Holy Scriptures with cunning inventions. We must not allow those to continue as teachers of error who disdain to be taught.
1. Whereas We consider such a matter to be so grave and fraught with peril that the Roman Pontiff, who is Vicar of God and of Jesus Christ on earth, holds fullness of power over peoples and. kingdoms, and judges all, but can be judged by no one in this world — (even he) may be corrected if he is apprehended straying from the Faith. Also, it behooves us to give fuller and more diligent thought where the peril is greatest, lest false prophets (or even others possessing secular jurisdiction) wretchedly ensnare simple souls and drag down with themselves to perdition and the ruin of damnation the countless peoples entrusted to their care and government in matters spiritual or temporal; and lest it befall Us to see in the holy place the abomination of desolation spoken of by Daniel the prophet, We wish, as much as possible with God’s help, in line with our pastoral duty, to trap the foxes that are busily ravaging the Lord’s vineyard and to drive the wolves from the sheepfolds, lest We seem to be silent watchdogs, unable to bark, or lest We
come to an evil end like the evil husbandmen or be likened to a hireling.
2. Now therefore, having thoroughly discussed these matters with Our venerable
brothers the Cardinals of the Holy Roman Church, upon their advice and with their
unanimous consent, We approve and renew, BY OUR APOSTOLIC AUTHORITY,
each and every sentence, censure or penalty of excommunication, suspension and
interdict, and removal, and any others whatever in any way given and promulgated
against heretics and schismatics by any Roman Pontiffs Our Predecessors, or
considered as such, even in their uncollected letters, or by the sacred Councils
recognized by God’s Church or in the decrees or statutes of the Holy Fathers or in the sacred Canons and Apostolic Constitutions and ordinances. We will and decree that they be forever observed and, if perchance now obsolete, that they shall be restored and shall remain in vigorous observance; that the above mentioned sentences, censures and penalties shall be incurred by all who have, in the past, been apprehended or have confessed or been convicted of deviating from the faith+++ or falling into some heresy or of incurring, inciting or committing schism or who shall hereafter — which may God deign to avert through His decency and goodness toward all — stray or fall into heresy or incur, incite or commit schism or be apprehended or confess or be convicted of so straying or falling or inciting or committing, be they of any state, degree, class, condition or pre-eminence whatever, even if illustrious as bishops, Archbishops, Patriarchs, Primates or other major Church dignitaries, or with the honor of Cardinal or the position either permanent or temporary of Legate from the Apostolic See in any place, or indeed the worldly authority or excellence of Count, Baron, Marquis, Duke, King or Emperor.
3. We likewise consider it fitting that those who do not refrain from evil through love of virtue should be deterred therefrom through fear of penalties. Bishops, Archbishops, Patriarchs, Primates, Cardinals, Legates, Counts, Barons, Marquis, Dukes, Kings or Emperors, who must teach others and give them good example to keep them in the Catholic Faith — when these prevaricate, they sin more gravely than others; for they not only lose themselves, but drag down with them to perdition and the pit of death countless other peoples entrusted to their care and government or otherwise subject to them. Upon advice and consent concerning such as these, through this Our Constitution, which is to remain forever effective, in hatred of such a crime the greatest and deadliest that can exist in God’s Church, We sanction, establish, decree and define, through the fullness of Our Apostolic power, that although the aforesaid sentences, censures and penalties keep their force and efficacy and obtain their effect, all and sundry Bishops, Archbishops, Patriarchs, Primates, Cardinals, Legates, Counts, Barons, Marquis, Dukes, Kings and Emperors who in the past have, as mentioned above, have strayed or fallen into heresy or have been apprehended, have confessed or been convicted of incurring, inciting or committing schism or who, in the future, shall stray or fall into heresy or shall incur, incite or commit schism or shall be apprehended, confess or be convicted of straying or falling into heresy or of incurring, inciting or committing schism, being less excusable than others in such matters, in addition to the sentences, censures
and penalties mentioned above, (all these persons) are also automatically and without any recourse to law or action, completely and entirely, forever deprived of, and furthermore disqualified from and incapacitated for their rank; their Cathedrals, even Metropolitan and Patriarchal ones; Primatial Churches; honor as Cardinals; position as any sort of Legate; active or passive voice and all authority; and Monasteries, benefices and Church offices, with or without the care of souls, whether secular or regular of any Order whatever which they may have obtained in any way, by any Apostolic grant or concession by title, life-long tenure as administrators, or otherwise, and in which or to which they have any right; likewise, any yearly fruit, yield or produce reserved or assigned to them on similar fruit, yield or produce; also any County, Barony, Marquisate, Dukedom, Kingdom or Empire. They shall be treated, as relapsed and subverted in all matters and for all purposes, just as though, they had earlier publicly abjured such heresy in court. They can never at any time be re-established, re-appointed, restored or recapacitated for their former state or for Cathedral, Metropolitan, Patriarchal or Primatial Churches, for the Cardinalate or other honor or for any other greater or lesser dignity or for active or passive
voice, or authority; or for Monasteries and benefices, or for the office of Count, Baron, Marquis, Duke, King or Emperor.
Rather, they shall be left to the Judgment of the secular power, to be punished with a fitting chastisement. Or else, by the kindness and clemency of this See, having shown signs of true repentance and fruits of worthy penance, they shall be confined in some Monastery or other religious house, to do perpetual penance in the bread of sorrow and water of sadness.
As such they are to be considered, treated, reputed; as such to be shunned and denied all solace of humaneness by all persons of whatever state, degree, class, condition and preeminence, even those specially distinguished as Bishops, Archbishops, Patriarch and Primates or through any other great ecclesiastical dignity, even the office of Cardinal, or through worldly authority as Counts, Barons Marquis, Dukes, Kings and Emperors.
4. Let all who claim the right of patronage, or naming persons suitable for the Cathedral,
and Metropolitan, Patriarchal and Primatial Churches, or Monasteries or other Ecclesiastical
benefices falling vacant through such removal of the incumbents, seek to avoid the
inconveniences of long vacancy and to insure that positions so snatched from servitude to
heretics shall be granted to suitable persons who will direct the people thereof in the paths
of justice. They shall therefore be obliged, within the time fixed by law or by their
concordats or pacts with said See, to present to Us, or to the Roman Pontiff existing at the
time, other persons suitable for such Churches, Monasteries and benefices. Else, after such
time has elapsed, full and free disposal of the aforesaid Churches, Monasteries and
benefices shall pass, ipso facto and by full right, to Us or to the aforesaid Roman Pontiff.
5. Further, whoever knowingly presumes in any way to receive anew the persons so
apprehended, confessed or convicted, or to favor them, believe them, or teach their
doctrines shall ipso facto incur excommunication, and, become infamous. They shall
not and cannot be admitted orally, in person, in writing, through any spokesman or
pro- curator to offices public or private, or deliberations or a Synod or general, or
provincial Council, or a Conclave of Cardinals, or any congregation of the faithful, or
anyone’s election, or to give testimony. They shall be incapable of making a will, nor shall
they receive any inheritance; furthermore, no one shall be obliged to answer to them in any
affair. If perchance, they be known as Judges, their sentences shall be without any force;
nor shall any lawsuits be heard before them. If they be Advocates, their pleading shall in no
wise be recognized. If they be Notaries, the instruments prepared by them shall be wholly
without effect or moment. Furthermore, clerics shall be ipso facto removed from all and
sundry Cathedral, Metropolitan, and patriarchal Churches and dignities, Monasteries,
benefices and ecclesiastical offices, even those in any way obtained, as stated above, by
persons appointed through them. Both they and laymen appointed as aforesaid and
endowed with said dignities shall be ipso facto deprived of any Kingdoms, Duchies,
Domains, Fiefs, and temporal goods possessed through them. The Kingdoms, Duchies,
Domains, Fiefs, and such goods shall be confiscated and return to the public domain, and
shall come under the right and ownership of those persons who first occupy them,
provided they be unblemished in Faith, united with the Holy Roman Church, and under
Our obedience or that of Our Successors, the Roman Pontiffs canonically designated.
6. Further, if ever at any time it becomes clear that any Bishop, even one conducting
himself as an Archbishop, Patriarch, or primate; or any Cardinal of the aforesaid Roman
Church, even as mentioned, a Legate; or likewise any Roman Pontiff before his
promotion or elevation as a Cardinal or Roman Pontiff, [has strayed from the Catholic
Faith or] fallen into some heresy, [or has incurred schism], then his promotion or
elevation shall be null, invalid and void. It cannot be declared valid or become valid
through his acceptance of the office, his consecration, subsequent possession or
seeming possession of government and administration, or by the enthronement of or
homage paid to the same Roman Pontiff, or by universal obedience accorded him, or by
the passage of any time in said circumstances, [nor shall it be held as quasi-legitimate.]
It shall not be considered to have given or to give any power of administration in
matters spiritual or temporal, to such persons promoted as Archbishops, Patriarchs or
primates or elevated as Cardinals or as Roman Pontiff. Rather, each and, every one of
their statements, deeds, enactments, and administrative acts, of any kind, and any result
thereof whatsoever, shall be without force and shall confer no legality or right on
anyone. The persons themselves so promoted and elevated shall, ipso facto and without
need for any further declaration, be deprived of any dignity, position, honor, title,
authority, office and power, [without any exception as regards those who might have been
promoted or elevated before they deviated from the faith, became heretics, incurred schism,
or committed or encouraged any or all of these.]
7. It shall be lawful for all and sundry who would have been subject to persons so
promoted and elevated, had these not first strayed from the Faith or been heretics, or
incurred or incited or committed schism; for clerics, secular or regular, and for laymen;
likewise for Cardinals, even for those who participated in the election of one straying
from the Faith, or of a heretic or schismatic to the Papacy, or who otherwise presented
and pledged him obedience and paid him homage; and for Castellans, Prefect’s, Captains,
and also for officials of Our own beloved City and of all the Papal States, even if obliged
and beholden to said promoted or elevated persons by homage, oath or bond, to depart
with impunity at any time from obedience and allegiance to said promoted and elevated
persons and to shun them as sorcerers, heathens, publicans, and heresiarchs —
though subjects of the same remain, nevertheless, bound in fealty and obedience to future
Bishops, Archbishops, Primates, Cardinals and the canonically established Roman
Pontiff. For the greater confusion of persons thus promoted and elevated, if they attempt to
continue their government and administration, all may implore the aid of the secular
arm against those so advanced and elevated. Nor shall they be liable to reprisal through
any censure or penalty, as renders of the Lord’s robe, for departing, for the reasons set
forth above, from fealty and obedience to said promoted and elevated persons.
8. (Paragraph eight states the Bull is to remain “valid in perpetuity” and that it derogates
or supercedes any and all other appointments, decrees, privileges, indults, and so forth in
regards to spiritual matters, whether issued or granted by the hierarchy or the secular
authorities.)
9. (Paragraph nine lays down the manner in which the Bull is to be published, distributed
and posted.)
10. (Taken from the Briton’s Catholic Library translation): [No one at all, therefore, may
infringe this document of our approbation, reintroduction, sanction, statute and derogation
of wills and decrees, or by rash presumption contradict it. If anyone, however, should
presume to attempt this, let him know that he is destined to incur the wrath of Almighty
God and of the Blessed Apostles, Peter and Paul.]
(Bullarium Romanum, Vol. 4, I pp. 352-357)
The following text of Cum ex Apsotolatus Officio in Latin is taken from Dr. Carlos
Disandro’s side-by-side translation of the Bull into Castilian Spanish. In his text of the
translation, Disandro also includes the Latin text of Pope St. Pius V’s “Intermultiplices,”
ratifying everything stated in Pope Paul IV’s Bull.
|
|
+++++++++
(Tłumaczenie prof. BF Drydena, z wyjątkiem tych części w nawiasach, w których
kopia Drydena jest poprawiana z łacińskiego tekstu prof. Carlosa Disandro; również
streszczenia przewidziane w paragrafach ósmym i dziewiątym oraz w paragrafie 10. Całe podkreślenie
w tekście poniższy byk został dodany przez tego redaktora).
Biuro Apostoła powierzone nam przez Boga, choć poza wszelką naszą zasługą, spoczywa na
nas ogólna opieka nad trzodą Pańską.
Dlatego jesteśmy zobowiązani, aby
pilnie pilnować trzody , jako czujnego pasterza, z wierną ochroną i zdrowym przewodnictwem. Musimy
uważnie odsuwać się od owczarni Chrystusa tych, którzy w naszych czasach bardziej
świadomie i bezczelnie niż zwykle, kierowani złością i ufając swojej własnej mądrości,
buntują się przeciwko rządowi właściwej Wiary i starają się rozerwać szatę Pana przez
zepsucie sens Pisma Świętego ze sprytnymi wynalazkami. Nie możemy dopuścić
, aby ci nadal byli nauczycielami błędu, którzy gardzą nauczaniem.
1. Podczas gdy uważamy taką sprawę za tak poważną i pełną niebezpieczeństw, że
Biskup Rzymu, który jest Namiestnikiem Boga i Jezusa Chrystusa na ziemi, ma pełnię władzy nad
ludzie i. królestwa i osądzają wszystkie, ale nikt na tym świecie nie może ich osądzić - (nawet
on) może zostać naprawiony, jeśli zostanie zatrzymany w drodze do Wiary. Powinniśmy także
zastanowić się, gdzie jest największe niebezpieczeństwo, aby fałszywi prorocy (a
nawet inni posiadający świecką jurysdykcję) nie usidlili nędznie prostych dusz i nie
schodzili ze sobą na zatracenie i ruinę potępienia, której niezliczone ludy zostały
powierzone ich troska i rząd w sprawach duchowych lub doczesnych; i aby
nas nie spotkało ujrzenie w miejscu świętym obrzydliwości spustoszenia, o której mówi prorok Daniel
, życzymy, na ile to możliwe, z pomocą Boga, zgodnie z naszym obowiązkiem duszpasterskim,
aby uwięzić lisy, które pracowicie niszczą winnicę Pańską i wypędzić wilki
ze stad owiec, abyśmy nie wydawali się cichymi stróżami, nie mogli szczekać, albo nie
dojdziemy do złego końca, jak źli mężowie, lub przyrównani do najemników .
2. Teraz, po dokładnym omówieniu tych kwestii z naszymi czcigodnymi
braćmi, kardynałami Świętego Kościoła Rzymskiego, za ich radą i za ich
jednomyślną zgodą, zatwierdzamy i odnawiamy, NASZYM ORGANEM APOSTOLSKIM,
każde zdanie, cenzurę lub karę ekskomunikę, zawieszenie i
zakaz oraz usunięcie i wszelkie inne w jakikolwiek sposób dane i promulgowane
przeciwko heretykom i schizmatykom przez dowolnych rzymskich papieży, naszych poprzedników, lub
uważane za takie, nawet w ich niepobranych listach lub w świętych soborach
uznanych przez Kościół Boży, w dekretach lub statutach Ojców Świętych lub w
świętych Kanonach i Konstytucjach Apostolskich i obrzędach. Postanowimy i będziemy ich
wiecznie obserwować, a jeśli przypadek jest już przestarzały, że zostaną przywróceni i
pozostaną energicznie przestrzegani; że wyżej wymienione wyroki, kary i kary
poniosą wszyscy, którzy w przeszłości zostali zatrzymani lub wyznali lub zostali
skazani za odstępstwo od wiary * lub popadnięcie w jakąś herezję lub popełnianie , podżeganie lub
popełnianie schizmy lub którzy odtąd - niech Bóg raczy się odwrócić poprzez Swoje
przyzwoitość i dobroć wobec wszystkich - zbłądzonych lub popadających w herezję, lub ponoszących, podżegających lub popełniających
schizmę, bądź aresztowanych, wyznanych lub skazanych za takie zbłąkanie, upadki, podżeganie lub
zobowiązanie, niezależnie od tego, czy są w jakimkolwiek stanie, stopniu, klasie, stanie lub niezależnie od tego, nawet
wybitni jak biskupi, arcybiskupi, patriarchowie, naczelni lub inni znaczący dostojnicy kościelni,
albo z honorem kardynała lub stanowiskiem stałym lub tymczasowym legata ze
Stolicy Apostolskiej w dowolnym miejscu, a nawet ze światowym autorytetem lub doskonałością hrabiego,
barona, markiza, księcia, króla lub cesarza.
3. Uważamy również za stosowne, aby ci, którzy nie powstrzymują się od zła poprzez miłość
cnota powinna być od tego odstraszana przez strach przed karami. Biskupi, arcybiskupi,
patriarchowie, naczelne, kardynałowie, legaci, hrabiowie, baronowie, markizy, książęta, królowie lub
cesarze, którzy muszą uczyć innych i dawać im dobry przykład zachowania ich w
wierze katolickiej - kiedy się to utrwala, grzeszą poważniej niż inne; albowiem oni
nie tylko zatracają się, ale ciągną wraz z nimi na zatracenie i dołek śmierci,
niezliczone inne ludy powierzone ich opiece i rządowi lub w inny sposób im poddane
. Za radą i zgodą dotyczącą takich osób, poprzez niniejszą
Konstytucję, która ma pozostać na zawsze skuteczna, w nienawiści do takiej zbrodni największa
i najgroźniejsi, jakie mogą istnieć w Kościele Bożym, sankcjonujemy, ustanawiamy, dekretujemy i definiujemy,
poprzez pełnię Naszej Apostolskiej mocy, że chociaż wyżej wymienione zdania,
potępienia i kary zachowują swoją moc i skuteczność i osiągają swój skutek, wszyscy i różni
Biskupi, Arcybiskupi, patriarchowie, naczelne, kardynałowie, legaci, hrabiowie, baronowie,
markiz, książęta, królowie i cesarze, którzy, jak wspomniano powyżej,
zbłąkali lub popadli w herezję lub zostali zatrzymani, wyznali lub zostali skazani za popełnienie
, podżeganie lub popełnianie schizmy lub którzy w przyszłości zbłądzą lub popadną w
herezję, lub poniosą, podżegają lub popełniają schizmę lub zostaną zatrzymani, wyznają lub zostaną
skazany za zbłąkanie lub popadanie w herezję, lub ponoszenie, podżeganie lub popełnianie schizmy,
będąc mniej usprawiedliwionym od innych w takich sprawach, oprócz
wymienionych wyżej wyroków, kar i kar (wszystkie te osoby) również automatycznie i bez
uciekania się do prawo lub działanie, całkowicie i całkowicie, na zawsze pozbawione, a
ponadto zdyskwalifikowane i obezwładnione ze względu na swój stopień; ich katedry, nawet
metropolitalne i patriarchalne; Kościoły pierwotne; honor jako kardynałowie; pozycja jako dowolny
legat; głos czynny lub pasywny i wszelka władza; oraz klasztory, dobrodziejstwa i
biura kościelne, z opieką dusz lub bez niej, świeckich lub regularnych jakiegokolwiek Zakonu
cokolwiek uzyskali w jakikolwiek sposób, na podstawie jakiejkolwiek apostolskiej dotacji lub koncesji
z tytułu, dożywotniej kadencji jako administratorzy lub w inny sposób, i do których lub do których mają
jakiekolwiek prawo; podobnie każdy roczny owoc, plon lub produkt zastrzeżone lub przypisane do
podobnych owoców, plonu lub produktu; także dowolne hrabstwo, Barony, markiz, Dukedom, Królestwo
lub Imperium. Będą oni traktowani jako nawracający i zboczeni we wszystkich sprawach i dla wszystkich
celów, tak jakby wcześniej publicznie znieważali taką herezję w sądzie. Oni
nigdy nie może w każdej chwili być przywrócone ponownie powołany, przywrócony lub recapacitated do ich
poprzedniego stanu lub do katedry, Metropolitan, patriarchalny lub Prymasowskim Kościołów, dla
Kardynał lub inny honor albo za jakąkolwiek większą lub mniejszą godność lub za aktywny lub pasywny
głos lub autorytet; lub dla klasztorów i dobrodziejstw, lub dla urzędu hrabiego, barona,
markiza, księcia, króla lub cesarza.
Przeciwnie, pozostaną oni osądowi świeckiej władzy, ukarani odpowiednią karą
. W przeciwnym razie, dzięki dobroci i łaskawości Stolicy, wykazując oznaki
prawdziwej pokuty i owoce godnej pokuty, zostaną zamknięci w jakimś klasztorze lub
innym domu zakonnym, aby wiecznie pokutować w chlebie smutku i wodzie smutku.
Jako takie należy je uważać, traktować, renomować; jako takie należy unikać wszystkich
pociecha ludzkości przez wszystkie osoby, niezależnie od stanu, stopnia, klasy, stanu i ważności,
nawet te specjalnie wyodrębnione jako biskupi, arcybiskupi, patriarchowie i
naczelne lub poprzez jakąkolwiek inną wielką godność kościelną, nawet urząd kardynała, lub
poprzez światową władzę jako hrabiów , Barons Marquis, Dukes, Kings and Emperors.
4. Niech wszyscy, którzy domagają się prawa do patronatu lub mianowania osób odpowiednich do katedry
oraz kościołów metropolitalnych, patriarchalnych i pierwotnych, klasztorów lub innych
dóbr kościelnych, które zwolnią się przez takie usunięcie zasiedziałych, starają się unikać
niedogodności związanych z długim wakatem i aby upewnić się, że pozycje tak porwane od służebności do
heretykom udziela się odpowiednich osób, które pokierują ich ludem ścieżkami
sprawiedliwości. Będą zatem zobowiązani, w terminie określonym przez prawo lub ich
konkordaty lub pakty ze wspomnianą Stolicą, do przedstawienia nam lub istniejącemu w tym
czasie Biskupowi Rzymskiemu innym osobom odpowiednim dla takich Kościołów, klasztorów i dobrodziejstw. W przeciwnym razie, po upływie tego
czasu, pełne i bezpłatne zbycie wyżej wymienionych Kościołów, Klasztorów i
dobrodziejstw przejdzie, ipso facto i z pełnym prawem, do Nas lub do wyżej wymienionego Papieża Rzymskiego.
5. Ponadto, kto świadomie w jakikolwiek sposób świadomie przyjmuje na nowo osoby
zatrzymane, wyznane lub skazane, lub faworyzuje je, wierzy im lub uczy ich
doktryny będą ipso facto podlegać ekskomuniki i stać się niesławnymi. Nie mogą oni
i nie mogą być przyjmowani ustnie, osobiście, na piśmie, za pośrednictwem rzecznika lub
prokuratora do urzędów publicznych lub prywatnych, obrad, Synodu lub
Rady Generalnej, prowincji lub Konklawe Kardynałów lub jakiegokolwiek zgromadzenia wiernych, czy
kogokolwiek, lub zeznawać. Nie będą zdolni do sporządzenia testamentu ani
nie otrzymają żadnego dziedzictwa; ponadto nikt nie będzie zobowiązany do udzielenia odpowiedzi w jakiejkolwiek
sprawie. Jeżeli są przypadkowo, są znani jako Sędziowie, ich wyroki są pozbawione mocy;
nie będą przed nimi toczyły się żadne procesy sądowe. Jeżeli są adwokatami, ich pisma procesowe są przeczące
mądrze być rozpoznanym. Jeżeli są notariuszami, przygotowane przez nich instrumenty będą całkowicie
bez skutku ani chwili. Ponadto duchowni zostaną ipso facto usunięci ze wszystkich
różnych Kościołów katedralnych, metropolitalnych i patriarchalnych, a także godności, klasztorów,
dobrodziejstw i urzędów kościelnych, nawet tych w jakikolwiek sposób uzyskanych, jak wspomniano powyżej, przez
osoby przez nich wyznaczone. Zarówno oni, jak i świeccy wyznaczeni w ten sposób i
obdarzeni wspomnianymi godnościami, będą ipso facto pozbawieni wszelkich Królestw, Księstw,
Domen, Lenów i dóbr doczesnych posiadanych przez nich. Królestwa, księstwa,
domeny, lenna i takie towary zostaną skonfiskowane i zwrócone do domeny publicznej, oraz
będą podlegać prawom i własności tych, którzy je najpierw zajmą,
pod warunkiem, że będą nieskazitelni w wierze, zjednoczeni ze Świętym Kościołem Rzymskim i pod
naszym posłuszeństwem lub posłuszeństwem Naszych Następców, papież rzymski, kanonicznie wyznaczeni.
6. Ponadto, jeśli kiedykolwiek, staje się jasne, że każdy biskup, nawet taki, który zachowuje
się jak arcybiskup, patriarcha lub prymas; lub dowolny kardynał wyżej wymienionego
Kościoła rzymskiego , nawet jak wspomniano, legat; lub podobnie jakikolwiek Biskup Rzymski przed jego
awansem lub wyniesieniem na stanowisko Kardynała lub Rzymskiego Papieża [[zboczył z wiary katolickiej
lub] popadł w jakąś herezję [lub popadł w schizmę], a następnie jego awans lub
elewacja będzie zerowa, nieważna i nieważna. Nie może być uznane za ważne ani ważne
przez jego przyjęcie urzędu, jego konsekrację, późniejsze posiadanie lub
pozorne posiadanie rządu i administracji, ani przez intronizację lub
hołd złożony temu samemu Papieżowi Rzymskiemu, lub przez powszechne posłuszeństwo mu udzielone, lub przez
upływ każdej chwili w tych okolicznościach [ani uznać jako quasi-legalnego.]
to nie może być uważany za pozytywny, lub dać żadnej władzy administracji w
sprawach duchowych i doczesnych, do takich osób promowanych jako arcybiskupów, Patriarchowie lub
naczelne lub wyniesieni na kardynałów lub na papieża rzymskiego. Raczej każdy z nich
ich oświadczenia, czyny, akty prawne i akty administracyjne wszelkiego rodzaju, a także wszelkie
ich skutki , będą pozbawione mocy i nie będą przyznawać żadnej legalności ani prawa
nikomu. Osoby, które są w ten sposób awansowane i wzniesione, zostaną ipso facto i bez
potrzeby składania jakichkolwiek dalszych deklaracji, będą pozbawione jakiejkolwiek godności, pozycji, honoru, tytułu,
władzy, urzędu i władzy [bez wyjątku w stosunku do tych, którzy mogli zostać
awansowani lub wywyższeni, zanim zerwali z wiarą, stali się heretykami, popadli w schizmę,
popełniali lub popierali którekolwiek z nich lub wszystkie.]
7. Będzie to zgodne z prawem dla wszystkich i każdego, kto byłby poddany osobom tak
wypromowanym i wyniesionym, gdyby nie po raz pierwszy zbłąkali z wiary lub byli heretykami, lub
zaciągnięta lub podżegana lub popełniana schizma; dla duchownych, świeckich lub zwykłych oraz dla świeckich;
podobnie dla kardynałów, nawet tych, którzy brali udział w wyborach zbłąkanego
od Wiary lub heretyka lub schizmatyka do papiestwa, lub którzy w inny sposób
złożyli mu posłuszeństwo i złożyli mu hołd; a także dla kasztelanów, prefektów, kapitanów,
a także dla urzędników naszego ukochanego miasta i wszystkich państw papieskich, nawet jeśli są zobowiązani
i zobowiązani wobec wspomnianych osób promowanych lub wzniesionych przez hołd, przysięgę lub więź, do
bezkarnego odejścia w dowolnym momencie od posłuszeństwo i lojalność wobec tych promowanych i wywyższonych
osób oraz unikanie ich jako czarowników, pogan, celników i heretyków -
chociaż poddani tego samego pozostają jednak związani lojalnością i posłuszeństwem wobec przyszłych
biskupów, arcybiskupów, naczelnych, kardynałów i kanonicznie ustanowionego
papieża rzymskiego . Dla większego zamieszania osób w ten sposób promowanych i wznoszonych, jeśli będą próbowały
kontynuować swój rząd i administrację, wszyscy mogą prosić o pomoc świeckiego
ramienia przeciwko tym tak zaawansowanym i wyniesionym. Nie będą też podlegać represjom z powodu
jakiejkolwiek potępienia lub kary, jak to czyni szatę Pana, za odejście, z
wyżej wymienionych powodów , od lojalności i posłuszeństwa wobec tych promowanych i wzniosłych osób.
8. (Paragraf ósmy stanowi, że Byk ma pozostać „ważny na zawsze” i że stanowi odstępstwo
lub zastępuje wszelkie inne nominacje, dekrety, przywileje, indulty itp. w
odniesieniu do spraw duchowych, wydanych lub udzielonych przez hierarchię lub
władze świeckie .)
9. (Paragraf dziewiąty określa sposób, w jaki Bull jest do opublikowania, rozpowszechnienia
i opublikowania.)
10. (Na podstawie tłumaczenia Biblioteki Katolickiej Brytyjczyków): [Nikt zatem nie może
naruszać niniejszego dokumentu naszej aprobaty, ponownego wprowadzenia, sankcji, ustawy i odstępstwa
od testamentów i dekretów lub przez pochopne domniemanie zaprzeczają temu. Jeśli jednak ktoś
podejmie taką próbę, niech wie, że jest przeznaczony do wywołania gniewu Wszechmogącego
Boga i Błogosławionych Apostołów, Piotra i Pawła.]
(Bullarium Romanum, t. 4, I str. 352-357)
Poniższy tekst Cum ex Apsotolatus Officio w języku łacińskim pochodzi z
przetłumaczonego przez dr Carlosa Disandro tłumaczenia Byka na hiszpański kastylijski. W tekście
przekładu Disandro zawiera również łaciński tekst „Intermultiplices” papieża św. Piusa V,
ratyfikujący wszystko, co napisano w bulli papieża Pawła IV.
|
